Na de lezing van dit artikel weet je dat:
- Goede voornemens in relatie staan tot doelen
- Doelen daar werk je (gestructureerd) aan
- Hetgeen betekent dat als de doelen even niet “top of mind zijn – je gevoelsmatig bijvoorbeeld “de fout” ingaat – dit niet betekent dat je doelen ineens je doelen niet meer zijn.
- Dus heb je lopen talmen, ben je je dieet vergeten omdat je het even niet kon opbrengen, heb je toch een sigaret genomen, of die training overgeslagen?
- Dan voelen de voorgenomen goede voornemens misschien als mislukt
- Maar als je je acteren plaats in de context van realisatie van doelen, voelt het anders.
Een aardige vraag in het begin van februari of misschien ook wel een confronterende…….wie weet?!
Want, hoe gaat het met je goede voornemens? Ben je nog steeds voortvarend bezig en heeft januari daar geen verandering in gebracht?
Sorteren we voor op falen of lukken?
Of maakte de toch wel lange januari maand met zijn lockdown en zijn avondklok het zicht op je doelen wat troebel? En ben je een avond gewoon even je dieet vergeten, omdat je zin had in iets lekkers? Kon je even geen weerstand bieden tegen die aangeboden sigaret? En was het te druiliger weer voor die training en had je toch al geen zin omdat je moe was en koud?
Vaak hebben we de neiging als we toegeven aan een moment van zwakte onze voornemens als “mislukt” te beschouwen. Wat ook meteen in ons gedrag iets betekent. Want in plaats van ons moment van zwakte te accepteren en weer door te gaan, is het psychologisch bijeffect van “mislukte goede voornemens voelen” dat ons talmen, onze verboden sigaret of het overslaan van die training, niet te helen is. Met andere woorden “de poging” (het woord alleen al) voelt als mislukt en dus gaan we over tot de orde van de dag.
Het is niet voor niks dat we ons vaak uitdrukken met woorden als “poging” en “ik doe een gooi”, “Ik ga het proberen” etc. Juist deze keuze van woorden maakt dat we eigenlijk voorsorteren op de mislukking.
Je doet het of je doet het niet…je doet dus geen poging…!
Wij bij DNHS Business School doen geen pogingen. We doen dingen of we doen ze niet.
Dit betekent dat wij voorsorteren op de realisatie van……ja, van wat eigenlijk niet.
Dit betekent dus ook dat fouten maken mag. Dat is onderdeel van het proces om tot realisatie te komen. Fouten maken moet zelfs. Dit is namelijk de enige manier waarop we ons kunnen ontwikkelen. Immers, als je geen fouten maakt dan is dat een teken dat je dingen al kent en kunt. Je bent dus aan het herhalen. Bij het maken van fouten, ben je aan het leren.
En leren is noodzakelijk om doelen te realiseren.
Fouten maken moet!
Dus mocht je januari geheel of gedeeltelijk hebben lopen talmen? Heb je na die eerste sigaret toch weer een pakje gekocht? Zijn de trainingen gewoon doorgelopen maar heb jij er een gemist?
Dan staat niks je in de weg om je doelen weer op te pakken. Zie fouten – ook toekomstige – als leermomenten en wees bewust van het psychologische effect van taal.
Je goede voornemens zijn je voornemens immers niet meer. Want jij bent al lang met je doelen bezig en je stelt ook alles in het werk, zelfs na terugslagen, om je doelen te gaan realiseren.
En dat ga je dit jaar niet proberen maar je gaat het dit jaar gewoon doen!!
