Door: Karin Biegel
Nederlanders werken minder dan andere Europeanen, maar waarom zij we dan zo druk?
Zelfs de lockdown heeft daarin geen verandering gebracht en heeft er zelfs voor gezorgd dat een deel van de bevolking het nog drukker kreeg.
Hoogleraar sociologie Tanja van der Lippe, deed er een onderzoek naar hoe het nu kan dat wij van alle Europeanen het minst werken en toch het het drukst hebben.
Ik neem je mee in een aantal door haar aangegeven oorzaken:
Nederlanders willen, moeten én kunnen heel veel
Nederlanders willen zoveel dat het niet allemaal meer past. Neem de vergelijking van een gezin 40 jaar geleden en nu. 40 jaar geleden draaide het gezin om het werkritme van de man die overwegend als enige van het gezin een full-time baan had. Dat maakte dat etensritmes daarop ingestoken werd. Het huishouden kwam overwegend neer op de vrouw. In het kader van emancipatie is van alles hier over te zeggen en te vinden. Ik wil het op dit moment laten bij de simpele constatering dat dit in de huidige tijd anders is.
Overigens en dat vermeld Van der Lippe er niet bij, geldt deze ontwikkeling ook voor andere Europeanen. De golf van emancipatie heeft zich niet slechts voltrokken binnen de Nederlandse staatsgrenzen maar zeker ook daarbuiten.
Daarbij komt dat het veel langer al – bijvoorbeeld in Frankrijk maar ook de Scandinavische landen – gebruik was dat de vrouw fulltime werkt. In geen enkel ander land in Europa kennen wordt zoveel gebruik gemaakt van part time werk verbanden voor met name de vrouw, als in Nederland.
Is de oorzaak “willen” dan wel een echte oorzaak?
We moeten ook veel schrijft Van der Lippe en de eerlijkheid gebiedt me te zeggen, dat ik me daarin wel herken. We hebben allerlei rollen in dit leven als die van dochter of zoon, goede moeder of vader, vriend of vriendin, mantelzorger, partner etc. En al die rollen willen we kennelijk op een goede manier invullen. Zo goed, dat we de basis – onszelf- wel eens uit het oog verliezen.
We kunnen ook veel. Door alle techniek, internet en social media, etcetera kunnen we alles de hele dag door volgen en ook nog eens interactief verkeren met ons netwerk, doelgroep, vrienden, familie etc.
Nu ben ik geen socioloog en ik heb er zeker geen onderzoek naar gedaan maar zou het heilige “moeten” en het “kunnen” nu in andere Europese landen nu zoveel anders liggen?
Zouden Italianen een andere invulling geven aan de rol van dochter of zoon, en de belg aan die van goede moeder of vader? En lees dan wel bij een andere bedoel ik een minder tijds intensieve en dus eigenlijk (lees nu even mee op mijn onderstroom :-)) een minder goede?
Ik geloof het niet.
Van der Lippe gaat verder en zegt dat die drukte niet alleen door onszelf komt maar ook door onze omgeving.
Druk veroorzaakt door de omgeving
Hoe wij onze tijd besteden hangt af van je partner, je baas, je kinderen, je vrienden en je familie, zegt ze. Waarbij we tegelijkertijd te maken hebben met regels en normen die in de samenleving bestaan.
Door corona heeft een deel van de bevolking het zelfs nog drukker gekregen, doordat we de kinderen moesten les geven en voor onze ouders moesten zorgen.
Nu ben ik het voor wat betreft het laatste met haar eens. En weet ik dat naast werk en je kleine kinderen thuis die intensief begeleid moeten worden met de schoolopdrachten of je ouders die geen kop meer zien behalve jijzelf die 1 x in de week even de boodschappen komt brengen , dat dit niet alleen qua tijd maar met name emotioneel de nodige druk legt.
Haar eerste argument vind ik onzin.
